شنبه، بهمن ۰۲، ۱۳۸۹

...

هر چه از این شعر دورتر می شوی

کوچه های بیشتری خانه را گم می کنند

و زمین

تمام برف های بدون تو را

به کفشهای من

بر می کرداند




روزبه سوهانی

۴ نظر:

هومن شهرستانی گفت...

سلام جناب روزبه سوهانی
گروه هنری چکاوک به سرپرستی هومن شهرستانی/ سوّم بهمن ماه سال یکهزار و سیصد و هشتاد و نُه، پس از 25 سال فعّالیّت هنری خصوصاً در زمینۀ نمایش از طرف وزارت ارشاد و مرکز هنرهای نمایشی تهران به طور رسمی به ثبت رسید.

محمد شهسواری گفت...

سلام-روزبه عزیز،شعرتون خیلی زیبا بود.
منظورتون از "برف" تو "برف های بدون تو"چی هست؟
مرسی
------
کوچه های ردپای تو
سکوت هستی من شده
کاش بودی

نفس گفت...

سلام آقای سوهانی
این کاری که نوشتم خیلی شعر نبود
یعنی روش کار نکردم به عنوان یه کار
فقط یه حس آزاردهنده بود
من منتظر نظرات شما راجع به کارام هستم

ناشناس گفت...

رد پای کفش هایت
همیشه نشانی بودنت است برای من
امان از روزی که
کفش هایت نباشد.
باورت می شود دل به کفشهایت خوش دارم؟
کاش ...