سه‌شنبه، دی ۰۱، ۱۳۸۸

چند کارِ کوتاه


در حیاط که گریه می کنم

حتما به

درخت ها بدهکارم .

*

به باغچه خندیدم

پدربزرگم مرد !

*

مادر زمین

مردی ست

که

زیاد گریه می کند .

*

زود عاشق

می شود

مردی که

پیاده می رود .


غزل آزادمقدم

۳ نظر:

ارغوان گفت...

داشتم در مورد تنکای ژاپنی سرچ می کردم به وبلاگ شما برخوردم. دیدم اسم منم ارغوانه. گفتم اینجا یه یادگاری بنویسم که بی ملال از دنیا نرفته باشم.
راستی شعرای قشنگی اینجاست. مال خودتونه؟ اگه آره که دست مریزاد.
به منم سر بزنین : www.arqavan.blogfa.com

rouzbeh sohani گفت...

salam arghavan
mamnoun az nazaret
sherai ke esme ma zireshe az khodemoune va baghie chizi ke doust darim.

ناشناس گفت...

زیبا بود غزل مخصوصا به باغچه خندیدم پدر بزرگم مردیه فضای قشنگ داشت یعنی تو این کار فضا فقط عالی بود