چهارشنبه، دی ۲۳، ۱۳۸۸

سلول - شعری از محمدرضا عربیارمحمدی/ از مجموعه ی وقتی نیستم احساس می کنم جهان تنهاست


سلول انفرادی ام را دوست دارم

چون شعر

در جاهای تنگ

اتفاق می افتد

مثل آغوشت
در
برچسبها:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)